Шмашан Кали-юги переехал на http://kaula.shayvam.org/

Все-же нашел! Ура! Ура! ура!

श्री रुद्रप्रश्नः
प्रथमोनुवाकः

॥ ओम् नमो भगवते रुद्राय ॥

ओम् नमस्ते रुद्र मन्यव उतोत इषवे नमः ।
नमस्ते अस्तु धन्वने बाहुभ्याम्-उतते नमः ॥ १.१॥

यात इषुः(श्) शिवतमा शिवम् बभूव ते धनुः ।
शिवा शरव्या यातव तयानो रुद्र मृडय ॥ १.२॥

याते रुद्र शिवा तनूर घोरा पाप काशिनी ।
तयानस्-तनुवा शन्तमया गिरिशन्ता-भिचाकशीहि ॥ १.३॥

यामिषुम् गिरिशन्त हस्ते बिभर्ष्यस्तवे ।
शिवाम् गिरित्र-ताम् कुरुमा-हिग्(\)म्सीः(प्) पुरुषम् जगत्(\) ॥ १.४॥

शिवेन वचसा त्वा गिरिशाच्छा वदामसि ।
यथानः(स्) सर्वमिज् जगद यक्ष्मग्(\)म् सुमना असत्(\) ॥ १.५॥

अध्यवोचदधि वक्ता प्रथमो दैव्यो भिषक्(\) ।
अहीग्(\)श्च सर्वा”ञ्-जम्भयन्त्-सर्वा”श्च यातु धान्यः ॥ १.६॥
असौयस् ताम्रो अरुण उत बभ्रुः(स्) सुमंगलः ।
ये चेमाग्(\)म् रुद्रा अभितो दिक्षु श्रिताः सहस्रशोवै षाग्(\)म् हेड ईमहे ॥ १.७॥

असौयो वसर्पति नीलग्रीवो विलोहितः ।
उतैनम् गोपा अदृशन्-अदृशन्नुद हार्यः ।
उतैनम् विश्वा भूतानि सदृष्टो मृडयातिनः ॥ १.८॥

नमो अस्तु नीलग्-रीवाय सहस्-राक्षाय मीढुषे” ।
अथोये अस्य सत्वा नोहम् तेभ्यो करन्नमः ॥ १.९॥

प्रमुञ्च धन्वनस्(त्) त्वमुभयोर्-आर्त्नियोर्ज्याम् ।
याश्च ते हस्त इषवः पराता भगवो वप ॥ १.१०॥

अवतत्य धनुस्त्वग्(\)म् सहस्राक्ष शतेषुधे ।
निशीर्य शल्यानाम् मुखा शिवोनः(स्) सुमना भव ॥ १.११॥

विज्यम् धनुः कपर्दिनो विशल्यो बाणवाग्(\)म् उत ।
अनेशन् नस्येषव आभुरस्य निषंगथिः ॥ १.१२॥
याते हेतिर्मीढुष्टम हस्ते बभूव ते धनुः ।
तयास्मान्(\) विश्वतस्(त्) त्वमयक्ष्मया परिब्भुज ॥ १.१३॥

नमस्ते अस्त्वायु धायाना तताय धृष्णवे” ।
उभाभ्याम्-उतते नमो बाहुभ्याम् तव धन्वने ॥ १.१४॥

परिते धन्वनो हेतिरस्मान् व्रुणक्तु विश्वतः ।
अथोय इषुधिस्तवारे अस्मन्निधे हितम् ॥ १.१५॥ [शम्भवे नमः ]

नमस्ते अस्तु भगवन् विश्वेश्वराय महादेवाय त्र्यम्बकाय त्रिपुरान्तकाय त्रिकालाग्नि कालाय [त्रिकाग्नि कालाय] कालाग्नि रुद्राय नीलकण्ठाय म्रुत्युंजयाय सर्वेश्वराय सदाशिवाय श्रीमन् महादेवाय नमः ॥ २.०॥
द्वितीयोनुवाकः

नमो हिरण्य बाहवे से-नान्ये दिशाञ्च पतये नमो नमो
वृक्षेभ्यो हरिकेशेभ्यः(प्) पशूनाम्+ पतये नमो नमः(स्)
सस्पिंजरा यत्विषीमते पथीनाम्+ पतये नमो नमो
बभ्लुशाय विव्याधिनेन्ना नाम्+ पतये नमो नमो
हरिकेशायोप वीतिने पुष्टा नाम्+ पतये नमो नमो
भवस्य हेत्यै जगताम्+ पतये नमो नमो
रुद्राया तताविने क्षेत्रा णाम्+ पतये नमो नमः(स्)
सूताया हन्त्याय वना नाम्+ पतये नमो नमो ॥ २.१॥
रोहिताय(स्) स्थपतये वृक्षा णाम्+ पतये नमो नमो
मन्त्रिणे वाणिजाय कक्षा णाम्+ पतये नमो नमो
भुवन्तये वारिवस्कृता यौषधी नाम्+ पतये नमो नम
उच्चैर् घोषाया(क्) क्रन्दयते पत्ती नाम्+ पतये नमो नमः(क्)
कृत्स्न वीताय धावते सत्व नाम्+ पतये नमः ॥ २.२॥
तृतीयोनुवाकः

नमः(स्) सहमानाय निव् याधिन आव्याधिनी नाम्+ पतये नमो नमः(क्)
ककुभाय निषंगिणे” स्तेना नाम्+ पतये नमो नमो
निषंगिण इषुधिमते तस्करा णाम्+ पतये नमो नमो
वञ्चते परिवञ्चते स्तायू नाम्+ पतये नमो नमो
निचेरवे परिचराया रण्या नाम्+ पतये नमो नमः(स्)
सृकाविभ्यो जिघाग्(\)म् सद्भ्यो मुष्ण ताम्+ पतये नमो नमो
सिमद्भ्यो नक्तञ्चरद्भ्यः(प्) प्रकृन्ता नाम्+ पतये नमो नम
उष्णीषिणे गिरिचराय कुलुञ्चा नाम्+ पतये नमो नम ॥ ३.१॥
इषुमद्भ्यो धन्वाविभ्यश्च वो नमो नम
आतन् वानेभ्यः(प्) प्रतिद धानेभ्यश्च वो नमो नम
आयच्छद्भ्यो विसृजद्भ्यश्च वो नमो नमो(स्)
स्यद्भ्यो विद्यद्भ्यश्च वो नमो नम
आसीनेभ्यः शयानेभ्यश्च वो नमो नमः(स्)
स्वपद्भ्यो जाग्रद्भ्यश्च वो नमो नम(स्)
स्तिष्ठद्भ्यो धावद्भ्यश्च वो नमो नमः(स्)
सभाभ्यः सभापतिभ्यश्च वो नमो नमो
अश्वेभ्यो(श्) श्वपतिभ्यश्च वो नमः ॥ ३.२॥
चतुर्थोनुवाकः

नम आव् याधिनी”भ्यो विविध्यन्तीभ्यश्च वो नमो नम
उगणाभ्यस् तृग्(\)म् हतीभ्यश्च वो नमो नमो
गृत्सेभ्यो ग्रुत्स पतिभ्यश्च वो नमो नमो
व्राते”भ्यो व्रात पतिभ्यश्च वो नमो नमो
गणेभ्यो गणपतिभ्यश्च वो नमो नमो
विरूपेभ्यो विश्व रूपेभ्यश्च वो नमो नमो
महद्भ्यः(ह) क्षुल्ल केभ्यश्च वो नमो नमो
रथिभ्यो रथेभ्यश्च वो नमो नमो ॥ ४.१॥
रथे”भ्यो रथपतिभ्यश्च वो नमो नमः(स्)
सेना”भ्यः सेना निभ्यश्च वो नमो नमः(ह)
क्षत्तृभ्यः संग्रही(त्) तृभ्यश्च वो नमो नम
स्तक्षभ्यो रथकारे-भ्यश्च वो नमो नमः
कुलालेभ्यः कर्मारे”भ्यश्च वो नमो नमः
पुंजिष्टे”भ्यो निषादेभ्यश्च वो नमो नम
इषुकृद्भ्यो धन्वकृद्भ्यश्च वो नमो नमो
म्रुगयुभ्यः श्वनिभ्यश्च वो नमो नमः(श्)
श्वभ्यः श्वपतिभ्यश्च वो नमः ॥ ४.२॥
पञ्चमोनुवाकः

नमो भवाय च-रुद्राय च-नमः शर्वाय
च-पशु पतये च-नमो नील(ग्) ग्रीवाय च-शिति कण्ठाय
च-नमः(क्) कपर्दिने च-व्युप्त केशाय
च-नमः(स्) सहस्-राक्-षाय च-शत धन्वने
च-नमो गिरिशाय चशिपि विष्टाय
च-नमो मीढुष्टमाय चेषुमते
च-नमो” ह्रस्वाय च-वामनाय
च-नमो बृहते च-वर्षीयसे
च-नमो वृद्धाय च-सम्वृद्ध्वने ॥ ५.१॥
च-नमो अग्रियाय चप्रथमाय
च-नम आशवे चाजिराय
च-नमः शीघ्रियाय चशीभ्याय
च-नम ऊर्म्याय चावस्वन्याय
च-नमः स्रोतस्याय चद्वीप्याय च ॥ ५.२॥
षष्ठोनुवाकः

नमो” ज्येष्ठाय चकनिष्ठाय
च-नमः पूर्व जाय चापर जाय
च-नमो मध्य माय चाप गल्भाय
च-नमो जघन्याय चबुध्नियाय
च-नमः सोभ्याय चप्रति सर्याय
च-नमो याम्याय च क्षेम्याय
च-नम उर्वर्याय चखल्याय
च-नमः श्लोक्याय चाव सान्याय
चनमो वन्याय चकक्ष्याय
च-नमः श्रवाय चप्रतिश्रवाय ॥ ६.१॥
च-नम आशु षेणाय चाशुरथाय
च-नमः शूराय चाव भिन्दते
च-नमो वर्मिणे चवरूथिने
च-नमो बिल्मिने चकवचिने
च नमः श्रुताय चश्रुत सेनाय च ॥ ६.२॥
सप्तमोनुवाकः

नमो दुन्दुभ्याय चाह नन्याय च-नमो धृष्णवे च-प्रमृशाय
च-नमो दूताय च-प्रहिताय च-नमो निषंगिणे चेषुधिमते
च-नमस् तीक्ष्णेषवे चायुधिने च-नमः स्वायुधाय च-सुधन्वने
च-नमः(स्) स्रुत्याय च-पथ्याय च-नमः(क्) का+ट्याय
च-नी+प्याय च-नमः(स्) सू+द्याय च-सरस्याय च-नमो ना+द्याय
च-वैशन्ताय ॥ ७.१॥
च-नमः(क्) कूप्याय चा वट्याय च-नमो वर्ष्याय चा वर्ष्याय
च-नमो मे+घ्याय च-विद्युत्याय च-नम ई+ध्रियाय चा तप्याय
च-नमो वात्याय च-रेष्मियाय च-नमो वा+स्तव्याय चवा+स्तुपाय च ॥ ७.२॥
अष्टमोनुवाकः

नमः(स्) सोमाय च-रुद्राय च-नमस् ताम्राय चारुणाय
च-नमः(श्) शंगाय च-पशुपतये च-नम उग्राय च-भीमाय
च-नमो अग्रेव धाय च-दूरेव धाय
च-नमो हन्त्रे च-हनीयसे च-नमो वृक्षेभ्यो हरिकेशेभ्यो
नमस्ताराय नमः(श्) शम्भवे च-मयोभवे
च-नमः(श्) शङ्कराय च-मयस्कराय
च-नमः(श्) शिवाय चशिवतराय ॥ ८.१॥
च-नमस् तीर्थ्याय च-कूल्याय
च-नमः(प्) पार्याय चा+वार्याय
च-नमः(प्) प्रतरणाय चो+त्तरणाय
च-नम आ+तार्याय चा+लाद्याय
च-नमः(श्) शष्प्याय च-फेन्याय
च-नमः(स्) सिकत्याय च-प्रवाह्याय च ॥ ८.२॥
नवमोनुवाकः

नम इरिण्याय च-प्रपथ्याय
च-नमः(क्) किग्(\)म्शिलाय च-क्षयणाय
च-नमः(क्) कपर्दिने च-पुलस्तये
च-नमो गोष्ठ्याय च-गृह्याय
च-नमस् तल्प्याय च-गेह्याय
च-नमः(क्) काट्याय च-गह् वरेष्ठाय
च-नमो” हृदय्याय च-निवेष्प्याय
च-नमः(प्) पाग्(\)म्सव्याय च-रजस्याय
च-नमः(श्) शुष्क्याय च-हरित्याय
च-नमो लोप्याय चो+लप्याय ॥ ९.१॥
च-नम ऊर्व्याय च-सूर्म्याय
च-नमः(प्) पर्ण्याय च-पर्ण शद्याय
च-नमो पगुरमाणाय चाभिघ्नते
च-नम आख्-खिदते च-प्रख्-खिदते
च-नमो वः(क्)-किरि-केभ्यो देवा-नाग्(\)म् हृदयेभ्यो
नमो विक्षीण केभ्यो नमो विचिन्वत् केभ्यो
-नम आनिर् हतेभ्यो नम आमीवत् केभ्यः ॥ ९.२॥
दशमोनुवाकः

द्रापे अन्धसस्पते दरिद्रन् नीललोहित ।
एषाम् पुरुषाणाम्-एषाम् पशूनाम् माभेर् मारो मो एषाम्
किञ्च नाममत्(\) ॥ १०.१॥

याते रुद्र शिवा तनूः शिवा विश्वाह भेषजी ।
शिवा रुद्रस्य भेषजी तयानो मृड जीवसे” ॥ १०.२॥

इमाग्(\)म् रुद्राय तवसे कपर्दिने” क्षयद्वीराय(प्) प्रभरामहे मतिम् ।
यथानः(श्) शमसद् द्विपदे चतुष्पदे विश्वम् पुष्टम् ग्रामे
अस्मिन् ननातुरम् ॥ १०.३॥

मृडानो रुद्रो तनो मयस्कृधि क्षयद्वीराय नमसा विधे मते ।
यच्छञ्च योश्च मनुरायजे पिता तदश्याम तव रुद्र(प्) प्रणीतौ ॥ १०.४॥

मानो महान्तम्-उत मानो अर्भकम् मान उक्षन्तम्-उत मान उक्षितम् ।
मानोवधीः(प्) पितरम् मोत मातरम् प्रिया मानस् तनुवो रुद्र रीरिषः ॥ १०.५॥
मानस् तोके तनये मान आयुषि मानो गोषु मानो अश्वेषु रीरिषः ।
वीरान् मानो रुद्र भामितोवधीर् हविष्मन्तो नमसा विधेमते ॥ १०.६॥

आरात्ते गोघ्न उत पूरुषघ्ने क्षयद्वीरायसुम् नमस्मे ते अस्तु ।
रक्षा चनो अधि च देव ब्रूह्यथा चनः(श्) शर्म यच्छद् विबर्हाः” ॥ १०.७॥

स्तुहि श्रुतम् गर्तसदम् युवानम् मृगन्न भीम-मुपहत्नु-मुग्रम् ।
मृडा जरित्रे रुद्रस्त वानो अन्यन्ते अस्मन् निवपन्तु सेनाः” ॥ १०.८॥

परिणो रुद्रस्य हेतिर्वृणक्तु परित्वेषस्य दुर्मतिरघायोः ।
अव स्थिरा मघवद्भ्यस् तनुष्व मीढ्वस् तोकाय तनयाय म्रुडय ॥ १०.९॥

मीढुष्टम शिवतम शिवोनः(स्) सुमना भव ।
परमे व्रुक्ष आयुधन् निधाय कृत्तिम् वसान आचर पिना कम्विभ् रदागहि ॥ १०.१०॥
विकिरिद विलोहित नमस्ते अस्तु भगवः ।
यास्ते सहस्रग्(\)म् हेतयोन्यमस् मन्निवपन्तु ताः ॥ १०.११॥

सहस्राणि सहस्रधा बाहुवोस्तव हेतयः ।
तासाम्-ईशानो भगवः(प्) पराचीना मुखा कृधि ॥ १०.१२॥
एकादशोनुवाकः

सहस्राणि सहस्रशोये रुद्रा अधि भूम्या”म् ।
तेषाग्(\)म् सहस्रयोजने वधन्वानि तन्मसि ॥ ११.१॥

अस्मिन् महत्यर्णवे”न्तरिक्षे भवा अधि ॥ ११.२॥
नीलग्रीवाः शितिकण्ठाः” शर्वा अधः(ह) क्षमाचराः ॥ ११.३॥
नीलग्रीवाः शितिकण्ठा-दिवग्(\)म् रुद्रा उपश्रिताः ॥ ११.४॥
ये वृक्षेषु सस्पिंजरा नीलग्रीवा विलोहिताः ॥ ११.५॥
ये भूतानाम् अधिपतयो विशिखासः(क्) कपर्दिनः ॥ ११.६॥
ये अन्नेषु विविध्यन्ति पात्रेषु पिबतो जनान्(\) ॥ ११.७॥
ये पथाम् पथिरक्षय ऐल बृदा यव्युधः ॥ ११.८॥
ये तीर्थानि प्रचरन्ति सृकावन्तो निषंगिणः ॥ ११.९॥
य एतावन्तश्च भूयाग्(\)म्सश्च दिशो रुद्रा वितस्थिरे ।
तेषाग्(\)म् सहस्र योजने वधन्वानि तन्मसि ॥ ११.१०॥
नमो रुद्रेभ्यो येपृथिव्याम् ये”न्तरिक्षे येदिवि येषा मन्नम् वातो वर्षमिषवस्-तेभ्यो दश-प्राचीर् दश-दक्षिणा दश-प्रतीचीर् दशोदीचीर् दशोर्ध्वास् तेभ्यो नमस्ते नो मृडयन्तु तेयम् द्विष्मो यश्च नो द्वेष्टितम् वो जम्भे दधामि ॥ ११.११॥

त्र्यम्बकम् यजामहे सुगन्धिम